DZIENNIK USTAW
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 28 grudnia 2012 r.
ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 14 grudnia 2012 r.
w sprawie podmiotów uprawnionych do przechowywania oraz zniszczenia w postępowaniu karnym przedmiotów i substancji stwarzających niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia
Na podstawie art. 232a § 5 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa:
1) podmioty uprawnione do przechowywania oraz zniszczenia przedmiotów i substancji stwarzających niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia, a w szczególności broni, amunicji, materiałów wybuchowych lub łatwopalnych lub materiałów radioaktywnych, substancji trujących, duszących lub parzących, środków odurzających, substancji psychotropowych, ich preparatów oraz prekursorów kategorii 1, zwanych dalej „przedmiotami i substancjami”, a także ich próbek;
2) szczegółowe warunki, sposób i miejsca przechowywania przedmiotów i substancji oraz ich próbek;
3) warunki i sposób zniszczenia przedmiotów i substancji oraz ich próbek.
§ 2. 1. Zniszczenie przedmiotów i substancji oraz ich próbek, przez poddanie ich procesom przekształceń biologicznych, fizycznych lub chemicznych, powinno powodować całkowitą i nieodwracalną utratę ich pierwotnych właściwości użytkowych oraz doprowadzić je do stanu niestwarzającego zagrożenia życia lub zdrowia, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W przypadku przedmiotów i substancji oraz ich podróbek, których nie można poddać procesom powodującym całkowitą i nieodwracalną utratę ich pierwotnych właściwości użytkowych, należy doprowadzić je do stanu niestwarzającego zagrożenia dla życia lub zdrowia.
§ 3. 1. Zatrzymane na potrzeby postępowania karnego przedmioty i substancje oraz ich próbki należy przechowywać w miejscach, o których mowa w § 5.
2. Osoby wykonujące czynności związane z transportem, przechowywaniem lub inne, podczas których następuje kontakt z przedmiotami i substancjami oraz ich próbkami, powinny być odpowiednio przeszkolone w zakresie zasad bezpieczeństwa.
3. Przedmioty i substancje oraz ich próbki przeznaczone do przechowywania pakuje się, jeśli to wynika z ich właściwości fizykochemicznych, oraz oznacza w sposób określony w przepisach regulujących postępowanie z tymi przedmiotami i substancjami oraz regulujących działalność podmiotów, o których mowa w § 4.
§ 4. Podmiotami uprawnionymi do przechowywania przedmiotów i substancji oraz ich próbek są podmioty gwarantujące bezpieczne ich przechowywanie oraz dysponujące miejscami, o których mowa w § 5 ust. 1, w szczególności:
1) właściwe miejscowo komendy Policji;
2) jednostki organizacyjne Żandarmerii Wojskowej;
3) instytuty badawcze nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej:
a) Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia,
b) Wojskowy Instytut Techniki Inżynieryjnej;
4) Zakład Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych;
5) przedsiębiorstwa prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji materiałów łatwopalnych, substancji trujących, duszących i parzących lub obrotu nimi, które posiadają zezwolenie na podstawie odrębnych przepisów;
6) przedsiębiorcy prowadzący działalność w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, którzy posiadają zezwolenie na podstawie odrębnych przepisów.
§ 5. 1. Miejscami zapewniającymi bezpieczne przechowywanie przedmiotów i substancji oraz ich próbek mogą być wyłącznie miejsca uwzględniające właściwości danego przedmiotu i substancji oraz zapewniające prawidłowość ich zabezpieczenia na potrzeby postępowania karnego.
2. Miejscami, o których mowa w ust. 1, są:
1) w odniesieniu do broni i amunicji kalibru do 20 mm – magazyny jednostek organizacyjnych Żandarmerii Wojskowej,
w sprawach przez nią prowadzonych, oraz magazyny właściwych miejscowo komend Policji;
2) w odniesieniu do amunicji kalibru powyżej 20 mm oraz materiałów wybuchowych – magazyny Wojskowego Instytutu Technicznego Uzbrojenia lub Wojskowego Instytutu Techniki Inżynieryjnej;
3) w odniesieniu do materiałów łatwopalnych, substancji trujących, duszących lub parzących – magazyny przedsiębiorców
prowadzących działalność gospodarczą w zakresie ich wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji lub obrotu nimi oraz przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, którzy posiadają zezwolenia na podstawie odrębnych przepisów, lub magazyny instytutów badawczych nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej;
4) w odniesieniu do materiałów radioaktywnych – obiekty Zakładu Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych;
5) w odniesieniu do środków odurzających, substancji psychotropowych, ich preparatów i prekursorów kategorii 1 – magazyny jednostek organizacyjnych Żandarmerii Wojskowej, w sprawach przez nie prowadzonych, oraz magazyny właściwych miejscowo wojewódzkich komend Policji;
6) w odniesieniu do pozostałych przedmiotów i substancji oraz ich próbek – magazyny, składowiska lub inne miejsca spełniające warunki, o których mowa w ust. 1, będące w posiadaniu podmiotów, o których mowa w § 4.
§ 6. 1. Przekazania na przechowanie przedmiotów i substancji oraz ich próbek dokonuje przedstawiciel organu prowadzącego postępowanie karne.
2. Przekazania na przechowanie substancji radioaktywnych dokonuje się w uzgodnieniu z Dyrektorem Zakładu Unieszkodliwiania Odpadów Promieniotwórczych.
3. W razie potrzeby, dla zapewnienia bezpiecznego i prawidłowego przekazania na przechowanie przedmiotów i substancji oraz ich próbek, przy czynności przekazania mogą uczestniczyć przedstawiciele innych organów lub instytucji wskazanych przez przedstawiciela organu prowadzącego postępowanie karne.
4. O dokonanym przekazaniu na przechowanie środków odurzających, substancji psychotropowych, ich preparatów lub prekursorów kategorii 1 powiadamia się wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego lub jego przedstawiciela, właściwego ze względu na miejsce prowadzenia postępowania karnego.
§ 7. 1. Z czynności przekazania na przechowanie przedmiotów lub substancji oraz ich próbek sporządza się protokół, który zawiera:
1) sygnaturę akt sprawy;
2) datę i miejsce sporządzenia protokołu;
3) informacje o rodzaju i ilości przedmiotów i substancji oraz ich próbek przekazanych na przechowanie;
4) oznaczenie organu, do którego dyspozycji pozostają przedmioty i substancje oraz ich próbki, a także – jeśli jest to możliwe
– okresu ich przechowywania;
5) oznaczenie miejsca przechowywania;
6) imiona i nazwiska oraz funkcje osób przekazujących i przyjmujących przedmioty i substancje oraz ich próbki na przechowanie oraz innych osób obecnych przy tej czynności;
7) podpisy osób wymienionych w pkt 6.
2. Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach.
§ 8. 1. Organ prowadzący postępowanie karne może powierzyć zniszczenie przedmiotów i substancji oraz ich próbek
podmiotom wyspecjalizowanym w ich niszczeniu, zapewniającym prawidłowy i sprawny przebieg czynności zniszczenia oraz spełniającym wymogi wynikające z odrębnych przepisów.
2. Organ prowadzący postępowanie karne, dokonując wyboru podmiotu, o którym mowa w ust. 1, bierze pod uwagę:
1) posiadanie przez podmiot urządzeń i technologii stosowanych w procesie niszczenia przedmiotów i substancji oraz ich
próbek, zapewniających w szczególności nieodwracalną utratę pierwotnych właściwości użytkowych tych przedmiotów i substancji oraz ich próbek oraz doprowadzenie ich do stanu, który nie stwarza zagrożenia dla życia i zdrowia;
2) posiadanie przez podmiot zezwolenia właściwych organów na przeprowadzanie procesów niszczenia przedmiotów i substancji określonego rodzaju;
3) koszty zniszczenia przedmiotów i substancji oraz ich próbek.
3. Termin zniszczenia przedmiotów i substancji oraz ich próbek określa organ prowadzący postępowanie karne w danej sprawie, po uzgodnieniu z podmiotem mającym dokonać zniszczenia.
4. O terminie i miejscu zniszczenia środków odurzających, substancji psychotropowych, ich preparatów lub prekursorów kategorii 1 organ prowadzący postępowanie karne zawiadamia wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego.
5. Przy czynności niszczenia przedmiotów i substancji oraz ich próbek może uczestniczyć przedstawiciel organu prowadzącego postępowanie karne.
§ 9. 1. Z czynności zniszczenia przedmiotów i substancji oraz ich próbek podmiot dokonujący zniszczenia sporządza niezwłocznie protokół, w którym zamieszcza się:
1) oznaczenie orzeczenia sądu o zniszczeniu przedmiotów lub substancji oraz ich próbek, jeżeli zostało wydane;
2) datę i miejsce sporządzenia protokołu;
3) datę i miejsce dokonania zniszczenia;
4) informację o rodzaju i ilości zniszczonych przedmiotów lub substancji oraz ich próbek;
5) informację o sposobie dokonania zniszczenia;
6) opis odpadów i pozostałości pochodzących ze zniszczenia oraz wskazanie miejsca ich składowania;
7) imiona i nazwiska oraz funkcje osób dokonujących zniszczenia oraz obecnych przy tej czynności;
8) podpisy osób wymienionych w pkt 7.
2. Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden przekazuje się organowi prowadzącemu postępowanie karne w sprawie.
§ 10. Protokoły, o których mowa w § 7 i 9, dołącza się do akt postępowania karnego.
§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.2)
Prezes Rady Ministrów: D. Tusk
—————————————————————
1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48, poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169, poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 20, poz. 116, Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 123, poz. 849 i Nr 128, poz. 903, z 2008 r. Nr 27, poz. 162, Nr 100, poz. 648, Nr 107, poz. 686, Nr 123, poz. 802, Nr 182, poz. 1133, Nr 208, poz. 1308, Nr 214, poz. 1344, Nr 225, poz. 1485, Nr 234, poz. 1571 i Nr 237, poz. 1651, z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 20, poz. 104, Nr 28, poz. 171, Nr 68, poz. 585, Nr 85, poz. 716, Nr 127, poz. 1051, Nr 144, poz. 1178, Nr 168, poz. 1323, Nr 178, poz. 1375, Nr 190, poz. 1474 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 7, poz. 46, Nr 98, poz. 626, Nr 106,
poz. 669, Nr 122, poz. 826, Nr 125, poz. 842, Nr 182, poz. 1228 i Nr 197, poz. 1307, z 2011 r. Nr 48, poz. 245 i 246, Nr 53, poz. 273, Nr 112, poz. 654, Nr 117, poz. 678, Nr 142, poz. 829, Nr 191, poz. 1135, Nr 217, poz. 1280, Nr 240, poz. 1430, 1431 i 1438 i Nr 279, poz. 1645 oraz z 2012 r. poz. 886, 1091, 1101, 1327, 1426 i 1447.
2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad i miejsca przechowywania w postępowaniu karnym przedmiotów i substancji stwarzających niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia oraz warunków i sposobu ich zniszczenia (Dz. U. Nr 108, poz. 1025), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 1 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 117, poz. 678).
